Wat een vreugde!

De laatste keer dat ik een verslag schreef, voelde ik me hartstikke beroerd. Gelukkig voelde ik me vanaf woensdagmiddag weer wat beter en kon ik donderdag weer aan de slag. Mijn collega's waren erg blij dat ik er weer was en ik was natuurlijk erg blij dat ik na 3 dagen ziek zijn weer aan de slag kon. 's Ochtends heb ik alle leerlingen een schoolboek gegeven (één van de donaties). Het was echt één en al dankbaarheid. Eerst hebben de leerlingen me ongeveer 10 keer bedankt, vervolgens bleef de collega waarmee ik samenwerk maar buigen en zeggen 'thank you so much, I am so happy you did this'. Tot slot kwam de 'directeur', tevens ook mijn Cambodjaanse vader naar me toe en bleef die maar herhalen dat die zo blij was en dat het heel belangrijk voor de kinderen is om een eigen schoolboek te hebben. Dus bij deze wil ik iedereen die heeft gesupport door het geven van een donatie heel erg bedanken. Zonder jullie was dit allemaal niet mogelijk geweest!!

Vrijdag was een bijzondere dag, anders dan anders. Om 10 uur kwamen mijn ouders mij bezoeken op het project. Eerst mocht ik hen een deel laten zien en vervolgens hebben zij van mr. Thy (directeur en Cambodjaanse vader) een rondleiding gekregen. Elke vrijdagochtend laten de kinderen zien/horen in het Engels wat zij die week geleerd hebben. Erg leuk ook voor mijn ouders om te zien. Vervolgens ging ik met de andere vrijwilliger en mijn ouders lunchen. 's Middags heb ik mijn ouders meegenomen naar mijn huis en hebben ze daar mijn gezin dus ook ontmoet. Om 14.00 gingen we naar de saltfields ol een les bij te wonen en nog even een potje te voetballen met die kinderen. Helaas moest ik ook nog naar de tandarts omdat het draadje achter mijn tanden wad losgeschoten. Binnen 1 minuut werd ik geholpen en voor 5 dollar was ik klaar (jaja, je maakt wat mee hier). Tot slot gingen we nog een andere school bezoeken die ook bij het project hoort.

Ik was hier de eerste dag al geweest, maar de andere vrijwilliger en mijn ouders nog niet. Het was erg leuk om iedereen daar weer te zien en indrukwekkend om te horen hoe mr. Thy dit allemaal heeft opgezet. Ik heb echt diepe respect voor hem. Op de eerste dag had ik een lerares ontmoet en vanaf het eerste moment voelde ik een klik met haar. Ze kwam ook gelijk naar me toe om een praatje te maken. Helaas gingen we een kwartiertje later terug en zal ik daar niet meer terugkomen. Dat was dus al mijn eerste afscheid. Het viel me redelijk zwaar, maar hier zijn ze niet zo van de emoties tonen, dus zei ze 'don't be sad, you have such a beautiful smile'. Ik weet zeker dat ik hier nog een keer terug ga komen!

Zaterdag was een luie dag, aangezien we naar een feestje waren geweest. Ook heb ik mijn tuktukdriver moeten beloven dat ik vrijdag weer mee ga naar het feestje, omdat dat mijn laatste avond al is.

Vandaag is mijn moeder jarig en ik had geregeld dat er een mooie taart werd gemaakt. Dus om 10 uur stond ik in de hotelkamer van mijn ouders met een prachtige taart en was mijn moeder blij verrast. Vervolgens hebben we een scooter gehuurd. Voor mij was het de eerste keer, maar wat gaaf! Hier zijn die dingen 125 cc, dus ze kunnen redelijk hard. Mijn ouders samen op een scooter was een mooi gezicht. We zijn de hele dag weggeweest en zo nog lekker uiteten.

Mijn ouders gaan morgen voor 3 dagen naar Sihanoukville en dan begint mijn laatste stageweek. Donderdag ben ik jarig, dus ben heel benieuwd hoe dat hier is!